Escuela

Lesgeven blijft hier toch een hele ervaring. Met de ene groep ben ik ondertussen al een heel eind vooruit geraakt. Bij de andere groep hangt het echt van dag tot dag af. Ze willen graag Engels leren, maar het 'echte' leren en begrijpen is toch moeilijk voor hen. Zoals jullie weten is deze school inclusief onderwijs en zijn er ook kinderen die niet kunnen praten, lezen of een erg laag IQ hebben. Ik vraag me daarom af of deze kinderen wel baat hebben bij het volgen van mijn Engelse lessen. Ik probeer ze zoveel mogelijk te betrekken bij mijn lessen maar dat is niet altijd gemakkelijk. Je kan ze natuurlijk ook niet steeds hetzelfde laten doen.

Hoewel het een basisschool is, zijn er ook enkele leerlingen ouder dan 14 jaar. Zij kunnen niet naar  een secundaire school. Helaas is er geen beroepsonderwijs en worden ze daarom wat langer in de school gehouden.

Ik ben ondertussen ook bezig geweest met het uitwerken van een blog voor de school. Ze hadden dit in het begin gevraagd. Dit had ik dan ook uitgewerkt met bijbehorende handleiding. Deze was al langer af, maar helaas werd het vaak uitgesteld. Eindelijk kon ik hem deze week aan de leerkrachten voorstellen en uitleggen. Ondertussen staat er al één  post op, en ik hoop dat er nog vele zullen volgen!

Dit is de link: http://montessoripestalozziotavalo.blogspot.com/

Ook ben ik begonnen met het uitwerken van een plan voor VVOB. Ik zal een project uitwerken rond lezen. Ik heb het gevoel dat ze niet echt vaak lezen en ze hebben nog veel oefening nodig. Lezen  in groepjes, tutor lezen of thuis lezen kennen ze hier niet. Doordat ik vaak te horen kreeg 'mañana' hebben we het pas laat kunnen bespreken en kon ik er nu pas aan beginnen.

Ondertussen heb ik een soort test gedaan met de kinderen. Ze moesten op tijd een tekst lezen volgens hun graad. Helaas scoorden ze bijna allemaal onder hun niveau dat ze normaal moeten hebben. Morgen beginnen we met lezen in groepjes en ik hoop dat ze op het einde van maart al een kleine vooruitgang hebben geboekt.

Verder ondersteun ik ook enkele groepjes bij wiskunde of taal.

Ik heb het ondertussen ook verteld van de benefiet die ik heb georganiseerd. Ze waren natuurlijk super blij! De lagere school Scharrel, had geld ingezameld en daarmee hebben ze tafels voor computers gekocht. Voor die tafels zullen we nu stoelen kopen. Verder had ik ook gedacht aan een kopieer machine, want nu moeten de leerkrachten dit telkens ergens anders doen. Verder ga ik met het geld ook nog enkele boeken kopen voor mijn leesproject. Tenslotte zullen we zien hoeveel geld er nog over is.


Tot slot nog enkele dingen die ik goed (+) en minder goed (-) vind  aan de school hier:
+ De leerkrachten hebben een veel nauwere relatie met de leerlingen. De leerlingen krijgen verschillende keren per dag een knuffel.
- Soms worden leerlingen voor een bepaalde tijd alleen gelaten in de klas. De leerkracht is dan aan het koken of met iets anders bezig.
-Maar ook de leerlingen lopen vaak gewoon uit de klas.
+ Als deze school er niet zou zijn, zouden sommige leerlingen met een beperking gewoon thuis zitten.
- Ze hebben hier toch een verschillende mentaliteit wat betreft op tijd komen of het nakomen van afspraken. Zo heb ik al een paar keer te horen gekregen 'mañana', wat morgen wil zeggen.
+ Tijdens de pauze doen de leerkrachten vaak spelletjes met de leerlingen.
- Soms weet ik echt niet wat het einduur van de dag is. De ene dag is de school al gedaan om 12u, de andere dag duurt de school tot 13u en nog een andere dag gaan er al kinderen door om 12.30u.
- Sommige leerlingen zitten zitten zonder boek in de klas. Ze moeten dan meekijken met hun buur.
+ De kinderen hebben hier minder druk om te presteren.

Ciao!
Claudia

Pelicula de la costa

Ondertussen ben ik al een tijdje terug in Otavalo. Naar de kust gaan was een boeiende ervaring. Het was niet alleen om de uitstappen te doen maar ook om de verschillende cultuur daar op te snuiven. De mensen zijn er verschillend van de mensen in de Sierra (gebergte), ze praten onduidelijk Spaans en zijn minder intelligent (dit kwam van een local zelf). De straten zijn er minder verzorgd en er heerst meer armoede. Het was interessant om te zien hoe andere dorpen er uitzien.

Hierdoor realiseerde ik me, hoe goed ik het heb in Otavalo. De straten zijn proper en toch iets meer verzorgd en ik denk dat het ook veiliger is om hier te leven. Na twee weken miste ik ook de prachtige Indigenas met hun kledij, die niet wonen aan de kust.

Om mijn hele vakantie af te sluiten, is hier het laatste filmpje!

Ciao!

Claudia

La costa: Puerto lopez

Puerto lopez

Na een nacht in Manta verbleven te hebben, vertrokken we richting Puerto lopez. Het was de laatste dag van carnaval. Dat was ook meteen te merken toen we de bus uit stapten. Heel veel volk op straat, overal vuil, stoffig en we waren nog niet aangekomen in onze hostal of we waren al meerdere keren nat gemaakt door locals. Mijn eerste indruk: waar zijn wij hier beland?! Tot nu toe nog niet echt een cultuurshock gehad, maar dit kwam toch wel in de buurt!

's Avonds ging het gooien met water gewoon door. Je liep bijvoorbeeld op het voetpad en langs achter werd je nat gemaakt of ze gooiden water vanuit de auto's. Daarom besloten we maar snel een tour te boeken naar Isla de la plata.

Gelukkig keerde Puerto lopez, de dagen nadien in een rustig stadje. Er was veel minder volk op straat en het was iets minder vuil. De straten waren nog steeds stoffig maar dat werden we ondertussen al gewoon.

Elke avond at ik een ander visgerecht. Zo at ik er ceviche, vis in het zuur of cazuela, vis in een soort van pindasaus.

 In het stadje reden veel van deze mototaxi's rond, ik vond het al een ervaring op zich.

 Dit is cazuela, het ziet er niet echt smakelijk uit, maar het is het proberen waard!

 Tijdens een avondwandeling zagen we deze aangespoelde vis.

 Het mooie stuk van het strand in Puerto lopez. Richting de andere kant lag er helaas zeer veel vuil.

Vanuit Puerto lopez konden we verschillende dingen doen.

Isla de la plata

Isla de la plata of eiland van zilver ligt op zo'n anderhalf uur varen van Puerto lopez. Het wordt ook wel  Galapagos voor de armen genoemd. Een trip richting dit eiland kost je 30 dollar. Je kan er de blauwvoetgent bewonderen, die ook op de Galapagos eilanden te vinden is. Tijdens de tocht richting het eiland zagen we verschillende groepen dolfijnen. Het was toch wel een speciaal gevoel, om deze te kunnen bewonderen. Helaas was het niet het seizoen, maar je kan er ook walvissen spotten. Niet getreurd, ik zag ook een gigantische schildpad. 

We maakten een wandeling op het eiland om de blauwvoetgent te kunnen bewonderen. Het is echt gek dat deze vogels blauwe voeten krijgt, en ze worden er niet eens mee geboren! Tijdens de wandeling zagen we ook verschillende jongen. Wat ik niet verwachtte was, dat het super warm was op dit kleine eiland. Ik dacht dat er best wel een fris windje zou zijn. Gelukkig was de wandeling niet al te groot, of ik was bijna van men sus gevallen.

Nadien konden we ons verfrissen tijdens een duik in het water. We kregen snorkels om zo de prachtige vissen en koraal te kunnen zien. 

 Geen foto van mij, maar dit waren de vissen die ik zag tijdens het snorkelen.

Playa los frailes

 In de gids stond: een van de mooiste stranden van Ecuador. Het lag op 5 km van Puerto lopez, dus maakten we er een rustig dagje van. Ik denk ook dat het het properste strand van heel Ecuador is. 's Morgens was het best aangenaam want er was wat bewolking, dus was het niet al te warm. Eens de zon door brak was het echt wel bakken. Mijn factor 90 kwam toen meer dan van pas!

Parque Machalilla

Met paarden trokken we het  Machalilla park in. Het is het laatste stuk tropisch droogwoud van Ecuador. Het bestaat uit struiken en bomen die er wat verbrand en zeer droog uitzien. De paarden klommen de hoge bergen op, zodat we verschillende keren een prachtig uitzicht hadden over de kust en het droogwoud. Tijdens de tocht konden we ook een familie van vier apen zien. De gids stond er echt op om ze te vinden. We hadden ze horen communiceren met elkaar. We lieten de paarden even achter en trokken dieper het bos in te voet. We hadden veel geluk om de vier apen bij elkaar te zien zitten.

A: Isla de la Plata

B: Puerto Lopez

C: Manta

D: Montecristi

E: Otavalo

Ciao!

Claudia

La costa: Manta

Tijdens de vakantie zijn Martina en ik naar de kust geweest. De eerste en laatste twee nachten van onze trip verbleven we in Manta. 

Ik werd opgehaald op de luchthaven door iemand van de hostal. Wat ik niet verwachtte is, dat twee oude dames van Florida me zouden oppikken. 's Avonds ging ik ergens met hen eten en ik voelde me precies in een of andere soap. 

De hostal lag iets buiten Manta, aan een prachtig strand. Het was er echt tot rust komen, met 's avonds prachtige zonsondergangen. In Manta zelf was niet zoveel te beleven. Je hebt er vele visrestaurants maar verder was er niet echt iets speciaals. Vele 'gringos' of ook wel buitenlanders komen er voor pensioen door te brengen.

Het spectaculairste dat we er zagen, waren de leguanen. We waren aan het wandelen door een park, toen net een gigantische leguaan voorbij rende. Toen ik dit beest zag, had ik toch wel even schrik. Terwijl we de leguaan aan het bewonderen waren, bleek dat er nog twee andere grote leguanen in het park zaten.

Iets verderop van Manta, ligt Montecristi. Dit dorpje is erg bekend om zijn beroemde Panama hoeden. Ik kon het niet laten om mezelf er ook eentje aan te schaffen. Verder was er ook een mooie kerk te bezichtigen.

Morgen vertel ik jullie iets meer over Puerto Lopez! En ik moet jullie ook nog vertellen over een nieuw project dat ik vanaf deze week zal starten in de school! Maar nu ga ik slapen, na een goed gevuld weekend, waar ik ook nog over zal vertellen!

Ciao!
Claudia

Pelicula de la Amazonia

Enjoy...

Claudia.

Feliz día

Vandaag werd Valentijn of dag van de vriendjes gevierd op de school. Na de pauze werden er met de hele school verschillende spelletjes gespeeld. Er hing een relaxte sfeer en iedereen, ook alle leerkrachten deden mee. Op het einde kregen alle kinderen een Micky mouse met lolly en een hartje om aan hun ouders of vriendje te geven.

Ciao!

Claudia

Fiestas con la familia

Door er even tussenuit te gaan, sta ik helemaal achter met blogberichten. Maar zoals beloofd heb ik deze nog voor jullie te goed.

Maria Lichtmis

Op 2 februari is het Maria lichtmis in België of beter gezegd pannenkoekendag. De ideale gelegenheid om voor de familie pannenkoeken te bakken. Ik had speculaaspasta, Luikse stroop en lichte bruine suiker meebracht vanuit België. Amai, dat was echt smullen! Elke hap was genieten. 

Ecuadorianen zijn echte zoetebekken. Soms was hun pannenkoek meer suiker of stroop dan pannenkoek. En natuurlijk wilden ze alle drie de smaken uitproberen. Plots zag ik Steven alle drie de smaken op zijn pannenkoek doen, de stroop, de suiker en de pasta. Ik dacht in mezelf bah, maar hij zei gewoon: 'zoet'!

Cumpleaños Steven

9 februari was het de achttiende verjaardag van Steven. Heel de familie kwam bijeen, er werd getoast, gegeten en gesmuld van een lekkere taart!

Carnaval

Op zondag 10 februari vierden we samen met de familie Carnaval. Het werd een heuse uitstap. We waren met zo'n 18 man, verdeeld over twee auto's. Jaja, hier nemen ze het niet zo nauw met sommige verkeersregels. De auto's hadden achteraan nog een laadbak waar het jonger volk, waaronder ik ook, moest zitten. De rit alleen al was een klein avontuur.

We gingen naar een gebied op twee uur rijden van Otavalo. We gingen naar daar omdat het er gevoelig warmer is. Als je weet dat Carnaval hier bestaat uit elkaar nat maken was dit geen slecht idee!

Iemand van de familie woonde er en we kregen er een uitgebreide maaltijd voorgeschoteld. Nadien was het tijd om naar de rivier te gaan. Het was een korte wandeling maar erg mooi. De natuur was er al erg verschillend van Otavalo.

Eens aangekomen begonnen we door de rivier te wandelen, bijna iedereen van de familie ging mee, buiten de oma en opa. Al gauw ging het wandelen door de rivier over tot elkaar helemaal nat maken. Iedereen pletste met het water. Het was echt fantastisch om zoiets mee te maken. Na een tijdje gingen we door met de wandeling door de rivier. Het was toch een beetje avontuurlijk want hier en daar was er sterke een stroming.

Na de wandeling wisselden we van kledij en keerden we terug richting Otavalo. Het was echt leuk om dit mee te maken met de familie, ook omdat iedereen meeging op deze uitstap.

Claudia.